In alle geval zal de tocht waarbij er enkele haltes voorzien zijn met hapjes en drank toch een beetje in het water vallen. En dat is wel spijtig. De tocht passeert langs ons deur maar met een kleine pagadder is het echt niet te doen om in dit regenweer buiten te ploeteren.
Elien en ik deden al twee keer mee. In de editie van 2012 was het echt wel met koude voeten. Maar liefst -8 graden. Maar tegen koude kan je je toch wat kleden. Regenweer is heel wat minder.
Om het zomergevoel toch op te krikken nemen we een zomerplaat uit pa zijn platenkast: Phil Collins "Serious Hits Live" (aka die met die paardjes op de voorkant). Te zeggen: als pa deze cd bovenhaalde, dan wisten we thuis dat de zomer er zat aan te komen of de zonnige dagen hun intrede deden. Hij zette dan zijn cd-speler buiten op het terras, met een verfrissing naast hem. Mijn ma zei vaak
"Aah, is het je Phil Collins-periode?"
"Altijd als de zon begint te schijnen!"
Vanaf de begindeunen van "Something happened on the way to heaven" en het juichende publiek kreeg je het al wat warm. En nog steeds eigenlijk. Als de eerste mooie zonnige dagen in het land komen, dan grijp ik altijd deze cd om op te leggen in de wagen. Met de zonnebril op de neus luidkeels meezingen terwijl je naar zee rijdt of ergens anders om een wandelingetje te maken of terrasje te doen.
Een mens zou verlangen naar zon en terrassen. Daarom op deze dag al een nummer uit deze mooie liveplaat uit pa zijn platenkast.
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten