Meme's tuin

Een tijdje geleden vertoefden we op meme's koer en gingen we ook bij haar binnen aan tafel zitten. Maar eigenlijk zijn we nooit naar de tuin geweest. Die heb ik wat over het hoofd gezien omdat we daar als kind eigenlijk weinig hebben gespeeld. Het was een echte jungle met in het midden ervan een vijver, wat wat gevaarlijk was. De enig keer dat we ernaartoe gingen, was toen we al voetballend op haar koer een bal over de muur knalden. De gelukkige die het schot gelost had, mocht dan de bal zoeken in het Oerwoud.

Maar het was nooit altijd een oerwoud blijkbaar. Pa vertelde dat toen hij nog klein was, de tuin een aangename mooie plaats was om te vertoeven. De vijver was groter en properder. Er was zelfs een kijkhut waarin je kon gaan staan en over het wateroppervlak kijken. En er stonden veel fruitbomen. Pa kuiste zelfs de vijver. Hieronder vind je een foto waar hij met zijn schoonbroer, nonkel Steven, samen in de vijver dobbert.

Maar de tuin werd kapot gemaakt door het toedoen van een directeur van de basisschool. Als ik pa en meme hun verhalen nog goed herinneren, had ene directeur Verhelle het ooit in zijn bol gehaald om de bomen te rooien en dan te verkopen als brandhout. Iets waar hij zelf een mooie frank aan zou verdiend hebben. Sindsdien was de tuin een ravage waar we als kind liever niet naartoe gingen om te spelen. Gelukkig hadden we een immense koer om ons uit te leven.

Gelukkig bracht gemeente Wevelgem in 2010 verandering. De cel leefmilieu blies de tuin nieuw leven in, en maakte er een educatieve tuin van met een mooie vijver, moestuin en ook een soort Grieks theater in openlucht. Pa en meme hebben deze werken nog gezien en ook het eindresultaat. Hieronder vind je een foto van mijn vriendin Elien, mijn broer Japie en zijn vriendin Manuela op de steigers aan het vijvertje in de tuin. Op de achtergrond zie je de steigers. Deze foto werd nog door pa genomen op 4 september 2010.

Helaas hebben ze er nooit tijdens de lente of zomer kunnen zitten en hebben wij meme's tafel niet tijdelijk kunnen verhuizen naar haar tuin. Gelukkig hebben de leerlingen nu wel veel deugd van deze mooie plaats!

Pa en nonkel Steven dobberen in de vijver.

4 september 2010: De tuin is in ere hersteld en wij genoten met een pintje van het uitzicht.