Het waren ook niet altijd technologische snufjes. Zo kocht hij eens een lange houten tafel met zitbanken (zoals bij de Chiro) om in huis te zetten, maar dat was alles behalve praktisch. Bovendien bezweken de banken onder zijn gewicht. Of hij kocht een tafel om een "buitenbureau" te installeren voor als hij in de tuin wilde werken (niet met grasmachine of tuinattributen maar dus aan een bureau met zijn laptop). Wat ook nooit gebeurde, dus stond die tafel er zielig wat mos te vergaren.
Maar op nummer 1 van meest nutteloze gadget staat ongetwijfeld onderstaande tent. Pappie had die op het net zien passeren via een Amerikaans site. Het tentje was bedoeld voor zakenmensen die gestrand waren op een luchthaven en die dus moesten wachten. Je kon de tent in 1-2-3 opzetten en je kon er in alle rust en privé slapen en werken, te midden het tumult. Een uitvinding van wereldformaat, als je de site mocht geloven.
En dat deed pappie ook, dus bestelde hij zonder verpinken zo'n fantastische tent. "Preus lik fjirtig" stond hij met zijn aankoop in de hand en was hij volop aan het dromen van gestrande vluchten die voortaan alleen maar plezier met zich zouden meebrengen.
Voor mijn broer en ik was dit zeker het geval, want toen we pappie een uur lang zagen sukkelen met zijn super onhandige tent, zakte hij totaal ontgoocheld in zijn stoel. De tent stond nog steeds niet recht, en was hij op de luchthaven geweest, dan had hij die alweer mogen afbreken omdat zijn vertraagde vlucht alweer zou vertrekken.
Toen mijn broer een week later met een Quechua-smijttent thuiskwam voor de komende festivalzomer, kon pappie wel beginnen huilen met zijn luchthavententje dat ergens zielig in een hoekje stond te verkommeren. Schots en scheef.
De tent is vlug opgeborgen en intussen al lang ergens op het containerpark ondergebracht. Gelukkig hebben we nog een kiekje van zijn "beste gadget" ooit.
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten