Nestor Ghillemyn

Ella, Artuur, Lou, Robbe en de andere kleinkinderen zullen nooit hun opa Martin kennen, en dat is wel spijtig. Maar ook wij hebben nooit onze opa gekend. Nestor Ghillemyn, vader van onze Martin, overleed in 1976 ten gevolge van een hartfalen. Mijn pa was toen zelf 16.

Nonkel Marcel Ghillemyn

Ik had je enkele dagen geleden de stamboom van onze Martin gedeeld (zie boogbericht). Je hebt ongetwijfeld gezien dat pa heel wat tantes en nonkels had. Ik ving op van mijn tante Christa dat de laatste van die bende, nonkel Jozef, vorige week overleed. Het einde van een generatie, maar er zit gelukkig een nieuwe aan te komen. Vandaag staan we even stil bij ongetwijfeld één van de strafste nonkels van onze Martin, zijnde Marcel Ghillemyn.

Met Martin op restaurant: Den Oesterput

Toen Japie in 2004 ging studeren aan de Katho, had hij met pa afgesproken dat ze eens kreeft zouden gaan eten als hij er zonder herexamens door was. Het lukte Japie en dus moest pa zich aan de weddenschap houden. Maar na het einde van het schooljaar vergat pa zijn belofte, net als de jaren die volgden.

Martin 40

Vandaag werd een feestje gehouden voor mijn schoonzus Manuela die 30 werd. Dat kan al tellen.

Onze Martin werd 50 jaar, maar een groot feestje voor deze halve eeuw heeft hij nooit echt gehouden. Voor zijn 40ste daarentegen werd een groot verrassingsfeest georganiseerd. Op 6 maart 2000 werd pa 40 jaar, al was hij op dat moment niet in het land. We waren samen met hem, nonkel Steven en Japie op skireis in La Clusaz. Ma had een fles champagne in onze valies gestopt, en ook nonkel Steven had er één mee. We verstopten die onder de laag sneeuw op het terras van onze studio terwijl hij stond te douchen.

Martyn en Martin

Na de castaway party van Tom Robinson in 2005 organiseerde pa ook nog een tweede concert. Op vrijdag 11 november 2005 ontving hij de Welshman Martyn Joseph in de Jeugdclub in Wevelgem. Pa had Martyn Joseph leren kennen tijdens de Castaway Party van Tom Robinson in Dranouter in 2002. Daarna had hij een paar keer een concert van hem bezocht.

Van Egidius tot Artuur

Ik heb me onlangs in de stamboom van mijn pa verdiept. Best wel leuk om te doen. Surf gerust naar http://gw.geneanet.org en zoek je eigen voorvaderen eens op.

Als we zo ver mogelijk terugkeren (dankzij de stamboom opgemaakt door een zekere Frank Coucke, waarvoor dank: http://gw.geneanet.org/frank100?lang=nl&v=GHILLEMYN&m=N) komen we uit in circa 1640 toen Egidius Gillemyn blijkbaar werd geboren in Ingelmunster. Onze familienaam is toen nog anders geschreven, wat toen wel vaker voorkwam. Van Egidius gaat de lijn verder tot 1678 met Guillielmi Guillemyn (opnieuw anders geschreven). In 1715 is er dan een zekere Judocus Gildemyn. Eén van zijn zonen werd in 1764 Hieronymous Gilliemyn gedoopt, wat al wat meer op Ghillemyn begint te lijken. In 1798 kwam in dat gezin Amandus Gillemyn op de wereld. Enkele (niet allemaal) van Amandus zijn kinderen kregen de "H" na de "G", zoals ook bij pa en ons het geval is. Zo ook zijn zoon Petrus Ghillemyn die in 1834 werd geboren. Die zette samen met Coleta Mestdagh Martinus Ghillemyn ter wereld.

Behaarde Borsten: nieuwjaarsreceptie

Van alle activiteiten van de Behaarde Borsten, was de nieuwjaarsreceptie ongetwijfeld de beroemdste en beruchtste. De receptie vond de derde zaterdag van januari plaats en stond garant voor nachtelijke uren spel- en dansplezier. En drank ook natuurlijk, want niemand hield het droog.

De locatie wijzigde in de loop der jaren, maar meestal was De Wulfdam in Moorsele de vaste stek voor de receptie. Verder waren ook een feestzaaltje bij Elektrabel in Menen, de voormalige Bellini in Moorsele en het zaaltje van JH Den Baskuul plaatsen waar volop werd gefeest.

Genieten

Hallo bloglezers,

even een update over de boekversie van de blog. Na wat sleutelen en schrijven zullen dit normaal gezien de 25 hoofdstukken geworden. Het manuscript telt nu 165 pagina's in word (lettertype Arial 10) en er moet nog een hoop tekst en berichten bij. Niet te missen dus!

Che Guevara

Wij gingen vaak met het gezin op reis. Tenminste tot we zo'n jaar of 16 waren. Daarna haakten Japie en ik af. Wij bleven thuis en gingen eerder op kamp met Chiro of CM. Pa, ma en Suzan vergezeld van gelegenheidsdochter Femke trokken er op uit.

Kaarten bij de vleet

Net zoals smartphones, zijn ook gps-toestellen vandaag de dag niet meer weg te denken. Iedereen heeft er wel ééntje, ingebouwd of apart. Zo wordt reizen een klein beetje kinderspel (als je gps niet begint te flippen). Ook pa had zo'n gps in zijn wagen. Maar toch hield hij nog van old skool wegenkaarten. Er slingerden er altijd wel ergens rond in zijn wagen. En als hij ergens naartoe moest, dan zat hij niet op Google Maps te kijken, maar zat hij aan tafel met een Michelinkaart. En hij had een gigantische collectie kaarten.

Puistjes

Even goed nieuws melden voor de fans van de blog. Er komt een boek van onze Martin waarin heel wat van de berichten zullen gebundeld worden. Ze worden wat herverdeeld in thema's, herschreven en er staan ook niet op de blog gepubliceerde zaken bij. Niet te missen dus. Ik denk dat hij er in november zal zijn, nadat de blog is afgelopen.

Huur

Pa plagen deden we door het verstoren van zijn tests met gadgets en door mémé vanalles en nog wat op de mouw te spelden. Maar ook met fotobewerkingen, die we dan overal in het huis rondhingen. Vooral de huur die hij vroeg voor het onderdak van Japie en mij was vaak het mikpunt van die grappen.

In 2007 studeerden zowel Japie als ikzelf af en begonnen we onze carrière als werkmens. Dat betekende dat we thuis ook ons steentje mochten bijdragen. Pa zette de huur op 300 euro per maand, een bedrag waar hij te pas en te onpas werd aan herinnerd.

Gadgets testen: storing

Als pa zijn gadgets testte ging er al vaak wel eens iets mis. Ofwel door een falende technologie zoals zijn handsfree-sets of door het falende gehoor van de testpersoon. Maar soms was er ook wel kwaad opzet mee gemoeid in de vorm van twee plaaggeesten.

Gadgets testen: hardhorig

Wij waren zeer vaak de testpersonen voor pa zijn nieuwe gadgets. Talloze keren werden we als fotomodel gebruikt bij zijn digitale camera of infraroodcamera. En ook voor zijn uiterst feilbare handsfree oplossingen werden we steevast opgebeld.

"Hoor je mij?"
"Nee."
"Hoor je mij? Hallo, hallo?"

Martins gadgets: Handsfree

Bellen met de gsm in de hand tijdens het rijden is verboden. Maar best ook want het is levensgevaarlijk. Gelukkig zijn er oplossingen zoals handsfree. Het systeem in mijn auto werkt perfect, net alsof de persoon met wie je belt vlak naast je in de wagen zit. Ik wou dat pa eens naast mijn kon zitten om te zien en te horen hoe het wel kan.

Want pa heeft duizenden handsfree kits gekocht. Koptelefoontjes, microfoontjes, ingebouwde systemen, ... Hij heeft er veel getest, maar geen enkele was goed.

Martins gadgets: digitale foto's

Naast gsms zijn ook digitale foto's niet meer weg te denken. Waar je enkele jaren terug nog vrij vaak digitale fototoestellen zag, wordt de smartphone momenteel gebruikt voor het nemen van foto's of het schieten van video's. Ook ik heb al duizenden foto's van mijn kleine kapoen, en 98% werd genomen met mijn iPhone. Logisch, want die heb ik steeds op zak. Als Artuur weer een stoot uithaalt (wat dagelijks toch meerdere keren voorkomt) dan heb ik vlug een kiekje. En met de komst van een tweede spruit in het vooruitzicht, zal de iPhone nog meer ingezet worden om herinneringen te vereeuwigen. Je kan anno 2015 alles ook makkelijk bewaren "in the cloud" waardoor je overal en altijd aan je collectie kan, en die bovendien vlot met mijn computer en laptop wordt gesynchroniseerd. Met een baby op komst, heb ik alvast extra Gigabytes ruimte bijgekocht. Hou jullie dus maar schrap voor talloze kiekjes.

Martins gadgets: Nokia 6310i

Als zelfstandige die vaak vaak op baan was kon pa zeker en vast een mobiele telefoon gebruiken. Nu kan je gsms en smartphones quasi niet meer wegdenken. Maar 15-20 jaar geleden was er totaal nog geen sprake van telefoontoestellen in je zakken. 

Eén van pa zijn favoriete en zelfs allerbeste toestellen was de Nokia 6310. Lezers die deze gsm ooit hebben gehad, zullen dit zeker beamen. Het is een sterk en vooral betrouwbaar toestel met goede batterij. Ik denk dat dit het exemplaar het langst door pa werd gebruikt. Zijn recentere gsms werden vlugger vervangen. Hij had zelfs meerdere exemplaren en wisselde af en toe eens af. Een smartphone heeft hij nooit gehad. Hij was nog van plan om een iPhone 3 (toen heet meest recente model) aan te schaffen, maar het bleef bij de eerste iPad.

Martins gadgets: videocamera

Ik had het al over onze Martin zijn passie voor gadgets en snufjes. Hij heeft er zoveel bij elkaar gespaard, dat we bijna ee
n blog alleen al zouden kunnen wijden aan zijn collectie. Wij gaan er de opvallendste uitpikken en even bespreken.

Martins gadgets

Onze Martin was een echte liefhebber van gadgets en allerhande technologie. Al toen we nog kleine pagadders waren, verraste hij ons telkens met zijn snufjes. Op zijn eerste laptop konden we tekeningetjes maken en zelfs spelletjes spelen, zoals formule 1 (al was de snelheid eerder Formule -1). In de loop der jaren kwamen er heel wat laptops bij, de één al kleiner dan de ander.

950 jaar Moorsele

In 1996 bestond Moorsele maar liefst 950 jaar. En dit jubileum ging niet zomaar voorbij. Gedurende het jaar werden heel wat evenementen georganiseerd, zoals historische wandelingen, sportactiviteiten, optredens, en nog zoveel meer. De apotheose van de feesten was een historische stoet die de geschiedenis van Moorsele uitbeeldde. Massa's figuranten namen deel aan de stoet, vermoedelijk deed zelfs de helft van de parochie mee.

Zomerterras

Toen we in 2006 verhuisden naar de Overheulestraat 217, installeerde pa er zijn zomerbureau. Een tafel die hij in het midden van de tuin neer plantte om dan te werken. In gedachten zag hij zichzelf onder de boom zitten met zijn laptop en gsm. Het is bij gedachten gebleven, want ik heb hem er geen enkele keer gezien. Die tafel stond meer in de weg dan wat anders.

Een groter succes was het zomerterras dat hij liet zetten op het einde van de tuin in de Overheulestraat 220. Een houten constructie waar je met rietmatten ook de zon kon weghouden. Er stonden ligstoelen en een terrastafel en stoelen. Daar was pa wel meer te vinden als hij een dutje deed, of gewoon met een glaasje wijn de krant of een boekje zat te lezen.

Ook als er volk kwam, was het er leuk. Je kon er al wat meer lawaai maken omdat je enkel de koeien en de kippen en ganzen van de buren ambeteerde. Het zomerterras zat vaak vol met volk en pa liet ook een extra frigo zetten voor enkel en alleen drank koel te houden als er volk kwam.

TG

Barbecue met de buren

Heb je ook het gevoel dat de zomer vroeger anders was? Als kind had je het gevoel dat het tijdens de grote vakantie altijd mooi weer was, en dat je alle dagen tot laat in de avond kon buiten zitten. Het zal toen ongetwijfeld ook wel geregend hebben, maar om één of andere reden zijn die dagen uit het geheugen gewist. Op die manier blijven enkel de zonnige dagen en avonden over.

Festival Dranouter: Gaycowboy

De laatste passage van onze Martin was ook opmerkelijk. Pa had helaas met wat manische stoornissen te kampen, maar desalniettemin zorgde hij voor een vrolijke noot. Letterlijk en figuurlijk.

Naast muziek beluisteren, kan je nog een hoop andere zaken doen op Dranouter. Er staan winkelkraampjes waar je van alles en nog wat kan kopen en je kan deelnemen aan verschillende workshops. Zoals ukulele spelen.

Festival Dranouter: drugsbrigade

Op een festival wordt niet alleen gedronken. De liefhebbers roken ook graag eens een jointje of iets anders. En in 2003 wou pa ook eens de hippe gast uithangen. Hij rookte zelf niet, geen sigaretten of andere. Maar toen het folkfestival eraan kwam, wilde hij toch eens wat experimenteren. In zijn stamkroeg vroeg hij aan een goede vriend of hij aan een zakje weet kon geraken. Die bezorgde pa een kleine hoeveelheid en onze Martin bewaarde dit veilig thuis.

Festival Dranouter: Novastar

Van alle optredens die pa heeft meegepikt op Folk Festival Dranouter, is de passage van Novastar in 2009 wel zijn meest memorabele. Daar ben ik absoluut zeker van, want hij raakte er niet over uitgepraat.

Toen ik 's nachts thuiskwam (wellicht van JH Quo Vadis) was hij net geland van het festival. De cd van Novastar weerklonk in de living en onze Martin uit volle borst mee te zingen.

Festival Dranouter: Stijve tepels

In 1998 ging voor het eerst naar Folkfestival Dranouter, samen met pa en ma. Op vrijdagavond waren er wat leuke optredens van Axelle Red en Suzanne Vega. Vooral die eerste is me bijgebleven.

Festival Dranouter

Het festivalseizoen is in volle gang. Onze Martin was een liefhebber van optredens en dus kon je hem ook wel op een festival aantreffen. Hij is indertijd naar Torhout Werchter geweest, en ook op lokale optredens zoals Grensrock was hij wel te vinden. Maar met voorsprong zijn meest favoriete festival is ongetwijfeld het Folkfestival in Dranouter. Hij is er meerdere keren geweest, en wij hebben hem een aantal keren vergezeld.

Behaarde Borsten: Briek Schotte

Inderdaad: de Flandrien der Flandriens was een Behaarde Borst. Een ere-borst naar ik me herinner. Hij kreeg een shirt van de vereniging nadat hij in 200X te gast was in café "De Kroone". Voor deze praatavond werd samengewerkt met wielerjournalist Rik Vanwallegem (zie blogbericht "Uit Martins boekenkast: Rik Vanwalleghem"). Op die manier leerde pa Rik kennen (en uiteraard omgekeerd) en werkten ze nog vaak eens samen. Rik vervoegde ook de Behaarde Borsten, en stapte onvergetelijke quizen uit de grond samen met Geert Desimpelaere en Peter Dedullen.

Behaarde Borsten: Samsonhaar

Toen pa de allereerste brieven naar de leden van zijn kersverse vereniging "De Bond de Behaarde Borsten" stuurde, vergezelde hij zijn schrijfsel met een leuke gadget: borsthaar.

Want het was een vereiste dat de leden van de Bond haar op hun borst hadden. Vrouwen werden dus zeker niet uitgesloten, ze moesten het enkel en alleen kunnen bewijzen dat ze groei hadden op die regionen.

Behaarde Borsten: Logo

Bij zijn nieuwe vereniging hoorde een logo. En daarvoor maakte pa enkele ontwerpen. Niet via indesign, illustrator of andere, maar echt artisanaal met zijn potlood.

Bond der Behaarde Borsten

Van alle verenigingen waar pa deel van uitmaakte, of uit de grond stampte, is de "Bond der Behaarde Borsten" wel de meest opvallende, als is het maar om de naam. Pa was de voorzitter van de Bond en werd daarom als "Opperborst" gedoopt. Zelfs op zijn herdenkingskaartje staat "Opperborst der Behaarde Borsten".