Martins gadgets

Onze Martin was een echte liefhebber van gadgets en allerhande technologie. Al toen we nog kleine pagadders waren, verraste hij ons telkens met zijn snufjes. Op zijn eerste laptop konden we tekeningetjes maken en zelfs spelletjes spelen, zoals formule 1 (al was de snelheid eerder Formule -1). In de loop der jaren kwamen er heel wat laptops bij, de één al kleiner dan de ander.



Met zijn infraroodcamera werden we omgetoverd tot kleurige figuren en met zijn verschillende fototoestellen werden we vereeuwigd. Digitaal of analoog. Ook videocamera's passeerden de revue, waardoor we nog heel wat beelden hebben van onze reizen. Later kwam daar nog een arsenaal aan HD-camera's bij, waardoor hij zijn avonturen ook in de beste beeldresolutie kon opnemen.

Hij had een gans arsenaal aan gsms, die telkens ietsje meer konden. Of ze waren kleiner, konden handsfree bellen (wat hem nooit, maar dan ook nooit deftig lukte) of hadden betere camera's. Zijn eerste exemplaar was zo groot als een baksteen! En voor er de gsm was, gebruikte hij de bieper!

Ook voor muziek kon hij gadgets aanschaffen. Hij had draadloze koptelefoons, speciale boxen om overal en vooral buiten muziek te beluisteren, en later ook een collectie iPods. En ook dictafoontjes! Met mini-cassettes of later ook digitaal.

Vooral voor zijn werk had hij heel wat snufjes. Een grote projector die wij dikwijls gebruikten om cinema te spelen op de zolder van ons "tweede huis". Maar hij had er ook een kleine, net als een zaklamp. Dan kon hij zijn presentaties op de muren projecteren, terwijl hij zelf kon rondwandelen.

En dan zwijgen we nog over de walkie talkies, warmtemeters, radiootjes, ... En zijn onmetelijke collectie verlengkabels, tussenstukken, plugs, ... Hij had altijd wel een oplader, kabel of andere bij de hand als de situatie er om vroeg.Je kon hem gerust een technologisch Zwitsers zakmes noemen.

En hij kon uren bezig zijn met het testen van zijn gadgets. Dan zat hij aan de tafel. Te vloeken of te lachen, al naargelang hoe de gadget in kwestie werkte. En in sommige gevallen waren wij testpersoon.

"Sta eens daar, dan ga ik je filmen."
"Zeg eens iets, dan kan ik het opnemen."

Bij al deze technologie kwamen talloze meters kabels en opladers kijken. Toen we na zijn dood het huis opruimden, zag dit er uit als een elektronicawinkel. Je kan je haast niet voorstellen wat hij zoal heeft verzameld van snufjes.

Sommige zaken zijn bewaard, andere zijn verdwenen. Naar hierboven wellicht. Voor wie bang is van de donder en bliksem, mag voortaan gerust zijn. De kans is enorm groot dat onze Martin in de hemel bezig is met het uittesten van een allernieuwste gadget. Als een bliksemflits te zien is, dan heeft hij ongetwijfeld ergens een kortsluiting veroorzaakt. En hoor je donder, dan is dat gebrom omdat het niet werkt. Niets om bang van te zijn!

TG