Jasper en ik waren koningen te rijk, en moesten dus voor onszelf zorgen. En hoewel ma de diepvries en frigo vulde met eten, toch stelden we ons eigen menu samen. Tijdens die periode was er één toestel dat overuren mocht draaien en zijn vaste plek had in de keuken: de friteuse. Die werd uit de kelder gehaald en een week lang gebruikt. Kroketten, frikandellen, viandellen, mexicano's, .... het verdween allemaal in de pot. Ma haar eerste werk bij het thuiskomen was dan meteen het vet vervangen want dat zag quasi zwart.
Bij de terugkeer brachten de reizigers een cadeau mee voor ons. En dat was vaak een t-shirt. Ik kreeg toffe shirts, maar pa had weinig inspiratie voor die van Japie. Die was metaller, en droeg dus altijd bandshirts. En om één of andere reden dacht pa dat hij daardoor ook fan was van Ché Guevara. Elk jaar bracht hij dan een shirt mee van Ché, dat gewoon in Japies kast belandde, zonder dat hij dat ooit aandeed.
Pa bleef t-shirts meebrengen, tot zijn zoon hem eens vertelde dat hij totaal geen fan was van Ché Guevara.
"Hoe? Ik dacht dat je dat leuk vond?"
"Ik ken die kerel niet. Het interesseert mij niet wat die doet!"
En op dat moment besloot pa om het volgende jaar maar iets anders mee te brengen.
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten