Een zeer leuke souvenir aan pappie heb ik nog steeds in mijn portefeuille zitten. Het is zo een vierkant gekleurd briefje dat nog bij het telefoontoestel lag om iets te noteren. De ontvanger van het briefje was mijn klastitularis uit het 6e middelbaar, meneer Hollez. Het zat tussen mijn agenda, want zo werd indertijd gecommuniceerd tussen leerkrachten en ouders.
Het was een wekelijkse plicht om je rapport te laten ondertekenen door je ouders. Zo konden zij bijhouden hoe goed je wel je best deed. Hoewel er in het begin van het jaar op gehamerd werd dat het rapport wekelijks moest ondertekend worden, toch begon dit ritueel naar het eind van het jaar te slabakken. Niet enkel bij mij, ook bij al mijn klasgenoten.
Amper een rapport werd nog ondertekend, en onze agenda's werden zelfs symbolisch naast de vuilbak gedropt door onze titularis.
Op een goede dag raakte ik zelfs mijn rapport kwijt en ik had geen benul waar het ding was. Ik vreesde toch een beetje voor de reactie van de titularis maar pa besloot mij te hulp te schieten. Spontaan zelfs!
Met een simpel telefoonbriefje gaf pappie onze titularis mee dat mijn rapport per ongeluk bij het oud papier was beland en waarschijnlijk al was opgehaald. En dat hij zich excuseerde voor het ongemak.
Mijn titularis zal er duizend keer op gevloekt hebben, want waar waren de waarden "orde, netheid, stiptheid, ..." naartoe? Niet alleen bij de leerlingen waren ze verdwenen, nu ook al bij de ouders!
Ik heb er toen enorm om moeten lachen.
En nu nog altijd!
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten