Hoe meer ik schreef, hoe meer inspiratie er volgde. Er zijn zelfs nog heel wat zaken die de blog niet eens hebben gehaald, maar die ik binnenkort wel in het boek "Onze Martin" zal opnemen. Vandaag de dag is pa nog steeds een enorme bron van inspiratie.
Ik heb geprobeerd om onze Martin te schetsen via deze blog. Eén jaar lang elke dag een bericht over hem. Een foto, een video, een lied, een herinnering, een verhaal, ...
Ik heb je met hem laten kennismaken, met zijn gezin en familie, vrienden en collega’s. Je hebt zijn favoriete dranken en gerechten kunnen ontdekken, net als zijn reisbestemmingen. Je dook in zijn platen-, boeken- en videokast en leerde zijn talloze gadgets kennen. Dit en nog veel meer.
1 ding hebben we nog niet behandeld: Martin zijn droom. Wat was nu onze Martin zijn ultieme droom? Wat was zijn grootste wens?
Het antwoord gaf hij ons mee in zijn afscheidswoorden. De laatste woorden die hij ooit neerpende waren "zorg voor elkaar". Een wens die niet alleen wij, maar eigenlijk iedereen op aarde in acht zou moeten nemen. Dan zouden de kranten er alvast een stukje vrolijker uitzien.
Zijn grootste droom balde hij ooit samen in twee zinnetjes die ook op zijn herdenkingsprentje werden gezet. Hij heeft die zelf neergepend op 21 augustus 2010. Een hele mooie droom waarvan ik hoop dat hij die heeft gevonden, en waar ik graag deze blog mee afsluit.
Alvast hartelijk dank aan iedereen die hier is langsgekomen om te lezen over onze Martin.
Een vader, zoon, broer, nonkel, neef, vriend, collega, kennis …. en opa die we niet willen en ook niet zullen vergeten.
TG
Zelf aan het stuur zitten van uw leven en uw droom vinden.
Mijn droom is vrijheid van denken en doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten