Okkernoten

De herfst is er en dat betekent dat ook de okkernoten weer hun intreden doen. Indertijd haalde mémé Agnès altijd een mandje boven die ze op haar legendarische tafel zette, en vulde met noten. Onze Martin die was er verzot op, en kon een heel uur lang de ene noot na de andere binnenspelen. Dan zat hij daar met de kraker en een servetje te knabbelen.



Ook thuis stonden er okkernoten die hij vrolijk naar binnenspeelde telkens als hij het mandje passeerde.

En het was enkel hij die er at, want geen enkel ander gezinslid kon de noten wel degelijk smaken. Ik heb nochtans vele keren geprobeerd, maar kan er niet echt smakelijk van eten. Ik zou ze hoogstens in huis halen om het herfstgevoel op te wekken en als herinneringen aan onze pa.

TG