De pijp van Martin

Onze Martin heeft nooit gerookt. Ik herinner me hoogstens een keer dat hij om stoer te doen in café De Kroone eens aan een sigaret trok en dan vooral zat te hoesten. Om ook eens stoer te doen had hij zichzelf een pijp aangeschaft. Hij was geloof ik een jaar of 18.

Hij had de pijp eens meegedaan tijdens een bezinning van het Sint-Aloyiusiuscollege in Menen. Pa zat geloof ik in zijn laatste jaar middelbaar en met de klas gingen ze op bezinning naar West-Vleteren. Jawel, bij de paters en de trappisten.

's Avonds mochten de jongelingen dan een trappistje drinken om zich te bezinnen. En dus ook onze Martin, die wel een gerstennatje kon waarderen. Bij het drinken, haalde hij ook zijn pijp en zijn tabak boven om de bezinning extra kracht bij te zetten.

Maar Martin was geen ervaren pijproker, en in plaats van de tabak na een tijdje te vervangen, blief hij gewoon lurken van de assen. Dat in combinatie met de trappisten zorgde voor een troep in zijn maag. Hij liep zo vlug hij kon naar buiten en liet zijn maaginhoud neerdalen in de tuin van de paters. Als bezinning kan dit toch tellen.

Het goedje is dan de geloof ik de grond binnen gedrongen, rechtstreeks in het grondwater. De smaak van de trappisten die in de maanden erna gebrouwen zullen geweest zijn, zal wellicht wat afgeweken hebben van het oorspronkelijke succesrecept!

TG