Datzelfde jaar deed ook mijn broer Japie zijn plechtige communie, enkele weken voor mijn neef. Met het geld van zijn communie kocht mijn broer een nieuw videospel voor onze nintendo 64. De spelconsole waar ook pa fan van was en die hij voor ons had gekocht na een weddenschap (zie blogbericht nintendo 64).
Japie haalde het voetbalspel "International Superstar Soccer" binnen, een zeer verslavend voetbalspelletje. En voor die tijd zeer levensecht.
We zaten op een vrijdagavond op Japies kamer te spelen. Pappie kwam binnen.
"Naar welke match zijn jullie aan kijken?"
"Da's een spel, pa."
"Ja man, net echt! Kom geef mij eens een bakje. Ik wil ook spelen."
Hij greep een controller uit mijn handen en begon te spelen. De bal belandde in de handen van zijn doelman, en dus moest pa uittrappen. Hij was zodanig handig met de controller dat zijn doelman zich 180 graden draaide, richting zijn eigen doel, en aan de uittrap begon. De doelman zette aan en knalde de bal sierlijk ... in eigen doel.
"Godver, dat gaat niet. Toon me eens hoe dat moet gastjes."
We legden hem alle bewegingen en knoppen uit, en zo begon hij om beurt te spelen tegen Japie en mij. En hij werd steeds beter. Na enkele partijen scoorde hij al goals en kon hij zelfs een keer winnen. Hij was in de wolken en bleef maar doorspelen. Ma riep dat we moesten gaan slapen omdat de dag nadien het communiefeest van mijn neef Rob gepland was. Maar pa zei dat hij nog wat wou spelen. Hij probeerde keer op keer om weer te winnen, en het was al een gat in de nacht toen we gingen slapen.
's Morgens vroeg hoorde ik iemand op mijn deur kloppen. De deur werd op een kier gezet en ik zag pa binnenpiepen.
"Gaan we nog een keer spelen?"
Hij haalde Japie uit zijn bed en begon opnieuw te gamen. Ma riep ons.
"Martin, zou je niet naar beneden komen. We moeten ons klaarmaken voor het feest!".
Hij gromde.
"Ja Greetje, we komen direct."
"Kom gasten, nog één spelletje."
Uiteindelijk gingen Japie en ik naar beneden en bleef hij nog wat oefenen. Toen we ons gewassen hadden en gekleed waren, zat onze Martin nog boven.
"Martin, zou jij je ook niet klaarmaken. Wij zijn al allemaal gereed."
Hij kwam naar beneden en maakte zich klaar.
"Is die nintendo makkelijk op te bergen?", vroeg hij.
"Ja, de doos staat boven, dat is eigenlijk niet zo moeilijk." We begrepen niet meteen waarom hij dat vroeg, maar werd ons gauw duidelijk.
We gingen in de auto zitten. Ma, Suzan, Japie en ik.
"Ik ben daar zo gasten, vlug nog even iets doen.", zei pa.
"Waar is Martin nu weer", vroeg ons ma af toen hij na 5 minuten nog niet kwam opdagen. Maar plots zagen we hem het huis uitkomen. Met de doos van onze nintendo 64 in zijn hand. Hij opende de koffer, plaatste de doos erin en kroop achter het stuur.
"Wat ben jij van plan, Martin? Je doet de nintendo toch niet mee naar het communiefeest?"
"Waarom niet, Christa heeft toch een tv?"
"Meen je dat nu?"
"Natuurlijk, kunnen we wat spelen. En voor de gasten is dat toch ook leuk. Nietwaar gasten?"
Wij zaten op de achterbank te knikken en te lachen. Wat had hij nu weer in zijn hoofd gehaald!
En zo arriveerden we in Bissegem. Pa droeg de doos en kwam als eerste bij zijn zus Christa binnen.
"Hallo Kitte, waar staat jullie tv?"
"Daar, waarom? Aah, ik heb de nintendo mee, kan ik wat spelen!"
Onze neven, tantes en nonkels moeten wellicht gedacht hebben dat hij een zonneslag had maar onze Martin trok zich daar niets van aan. Hij schakelde alles aan en begon te spelen. Na enkele spelletjes ging hij toch aperitieven en zat hij te vertellen over het spel.
"Het is ongelooflijk. Net echt. En je kan tackelen enzo. Ik heb de gasten zelfs verslaan."
Ondertussen speelden wij met onze neven Sam en Rob op de de nintendo. Na een tijdje kwam pa nog eens piepen. Hij greep één van de controllers uit mijn neef zijn handen te midden een wedstrijd.
"Nu is het aan mij, jullie kunnen straks zoveel spelen als jullie willen."
Hij speelde wat door, verloor grandioos en gaf het op.
In de loop der tijd speelden wij vaker met het spel en kon hij ons niet meer verslaan. Hij deed nog een keer een poging, maar gaf het dan voorgoed op! Het was het einde van zijn virtuele voetbalcarrière.
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten