vrijdag 29 mei 2015

Laat het gras maar groeien

Vandaag een regenachtige dag, dus totaal geen weer om het gras af te rijden. Het is beter te wachten tot het goed en wel droog is. Maar dat was iets wat onze pa niet zo goed snapte. Ik herinner me nog dat er een enge was waarin regenachtige dagen elkaar afwisselden met warme zon. En zo schoot het gras enorm snel. Onze tuin leek wel een jungle en pa kon het niet langer aanzien.

"Japie, ga jij eens het gras afrijden. Het is niet meer om aan te zien."
"En het is nog nat, dat gaat niet gaan."
"De zon zit uit, dat zal wel in orde komen."

En hij bleef zeuren totdat Japie begon aan zijn taak. Ikzelf mocht het gras niet afrijden wegens een allergie. Daardoor was Japie steeds genoodzaakt het gras af te rijden. Mijn allergie is vreemd genoeg spoorloos verdwenen toen ik in 2011 een huis had gekocht en mijn eigen gras moest afrijden. Met de grasmachine van onze Martin. Anno 2015 vind ik het een enorme leuke bezigheid.

Pa en ik vertrokken ergens naartoe toen plots zijn gsm rinkelde. Hij nam hands-free op.

"Hallo genialen, rararara, wiens grasmachine zit momenteel geblokkeerd door het natte gras?"
"Is het waar Japie?"
"Nee, tis een grap. Tuurlijk is je grasmachine geblokkeerd, het gras is nog helemaal nat."
"Ja, wacht dan maar tot het droog is, Japie."
"Kus mijn kloten."

En wachtte Japie nog even alvorens hij weer weer verder deed om onze Martin zijn tuin weer netjes te krijgen.

TG

Onze Artuur op de grasmachine van opa.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten