Dinant: groepsfoto

Met zo'n grote bende zal een groepsfoto alvast geen sinecure worden. Al maakt technologie van vandaag het wel een stuk makkelijker. Met digitale foto's kan je makkelijk zien of de foto al dan niet is gelukt, en de meeste toestellen hebben al gezichtsherkenning zodat alle gezichten scherp zijn. Er wordt zelfs gekeken dat er pas wordt afgedrukt als iedereen kijkt. Bovendien heeft iedereen bijna een digitale camera, dus pogingen zat.



In 1998 was dat minder makkelijk. Ten eerste moest je al zorgen dat een externe persoon het toestel bediende, of je moest een zelfontspanner gebruiken en hopen dat alles in orde kwam. We hadden toen 3 pogingen. Nonkel Steven, nonkel Jan en pa ondernamen een poging. Er werd op drie verschillende locaties geprobeerd.

Charly de Boswachter nam de foto met het toestel van nonkel Jan en nonkel Steven. Pa deed de derde poging met een zelfontspanner, want die had in de mot dat de boswachter enorm beefde. En inderdaad: achteraf was de foto die pa met de zelfontspanner nam de enige die was gelukt. De pogingen van nonkel Jan en nonkel Steven waren te wazig. Op pa zijn foto is iedereen scherp te zien, en op mijn neef Broos na, kijkt iedereen mooi naar de camera. Pa staat ook op de foto en dat scheelde eigenlijk ook niet veel. Hij had zijn toestel op een verhoog gezet en de zelfontspanner opgezet. Hij holde naar beneden en gleed met zijn witte sportschoenen uit over de natte stenen. Hij kon zich net op tijd rechtzetten en naast nonkel Steven positioneren om te glimlachen.

Hopelijk gaat het deze keer iets vlotter!

TG