Grappen met onze Martin: paspoort

Onze Martin was niet veilig met twee kornuiten in de buurt. Als hij lag te dutten in de zetel, dan plaatsten we vanalles rond hem, en namen we een kiekje van het tafereeltje. We printen de foto uit en hingen hem op het prikbord zodat hij bij het wakker worden zichzelf kon aanschouwen.

"Gasten, ik kan hier ook niks doen zonder dat jullie mij iets lappen!"



Hij kon ons nooit alleen om een cadeautje of kaartje sturen of hij was de pineut (zie blogbericht "Eleentje"). Ook voor photoshop was hij nooit veilig zoals ik eerder al een paar keer meegaf.

Op een mooie dag liet hij zijn portefeuille slingeren op tafel in de living. Niet echt slim met ons in de buurt. Ik nam vlug zijn paspoort, scande het ding in, en nam het onderhanden met photoshop. Ik gaf hem een nieuwe naam en veranderde ook zijn looks. Vervolgens printte ik alles op het correcte formaat af met onze laserprinter, knipte het plaatje uit, en stopte dat in zijn portefeuille, voor zijn echte identiteitskaart.

Even later kwam pa fluitend weer terug in de living, en stopte zijn portefeuille nietsvermoedend in zijn achterzak en ging de baan op.

Ik weet niet hoeveel dagen het precies heeft geduurd, maar op zekere dag moest hij toch eens zijn paspoort ergens tonen. Hij ontdekte tot zijn ontsteltenis dat hij van naam en uiterlijk was veranderd. Hij moest uiteraard niet lang zoeken achter de daders!

TG