Vissen

Op weekend in Dinant heb ik voor het eerst sinds lang weer eens een vispers van dichtbij gezien. Vroeger was ik vaak bij die put te vinden om wat vissen te vangen. Ook in de forelput in Ledegem ben ik af en toe gaan vissen met vrienden voor één of ander verjaardagsfeest. Vissen op zee heb ik nooit gedaan. Het scheelde wel niet veel.



In 2008 had ik me via mijn vriend Michel, zanger van The Bjetles, ingeschreven voor een partijtje vissen op zee. De dag voordien had ik me al volop voorbereid. Ik kocht een kawee en een koelrugzak die ik vulde met belegde pistolets. 's Avonds kroop ik vroeg onder de wol.
Op een onchristelijk uur 's morgens kwam mijn vriend Sam me oppikken en reden we naar Kuurne om vervolgens Michel op te halen. Vandaar naar Rollegem waar de bus wachtte om te vertrekken. Rond 6u00 kwamen we aan in Oostende waar de golven welig tierden. Het waaide en regende. Allesbehalve prima visweer en daarom keerden we terug huiswaarts. Na de nodige tussenstoppen landde ik om 9 uur weer thuis, waar Japie en pa nog lagen te knorren. Ik kroop ook weer onder de lakens en om 11u00 ontwaakte ik en stapte ik weer naar beneden.

"Ha daar, het loze vissertje! Niet uit je bed geraakt ventje?"
"Bajaak, ik stond om 6u00 al in Oostende! Maar het was te slecht weer en de boot voer niet uit."
"Ooh, dutske toch".

Nochtans was pa vele jaren ervoor wel het dutske. Hij ging toen af en toe met familie vissen. Zijn schoonbroers en hij gingen op zee, en de dames bleven achter om de mannen op te wachten.

Op een keer keerde de boot terug van een wat kale reis. Mijn ma stond op de kade en zag de boot terugkeren. Ze riep luidkeels.

"Haaa Tintjeeeeeuuuh, hoeveel heb je er gevangen?"

Die kon wel door de boot rechtsreeks het ruime sop inzinken want hij had geen enkel visje aan de haak geslagen. De vissers op de kade en in andere boten schaterden het uit van het lachen!

Terug aan land zal de kale reis wel zijn doorgespoeld.

TG