Onze Martin: Kathedraal van een lijf

Als we de evolutie van pa zijn begroeiing op zijn hoofd zouden moeten voorstellen op een grafiek, dan krijgen we ongeveer een Gauscurve. Als we hetzelfde met zijn gewicht zouden doen, dan krijgen we vooral een stijgende lijn van zijn 30ste tot 40ste, dan een kleine daling om dan weer wat te stijgen en gelijk te blijven.

Iedereen herinnert zich wellicht onze Martin als een gezette kerel. Toch was hij tot zijn 30ste een mager manneke, zoals je op de foto's hieronder kan zien. Hij was best sportief, tenniste en minivoetbalde en de feestjes waren wat beperkt.

Maar op een gegeven moment houdt hij zijn sportieve carrière voor bekeken, richt hij de Behaarde Borsten op en moet hij vaak de baan op voor het werk. Dat betekent veel in de auto zitten, uit eten op restaurant en geregeld een pintje drinken met de vrienden. De buikomvang neemt stilaan toe en tegen zijn 40ste is pa aanzienlijk wat kilo's bijgekomen.

Net als de goede voornemens. Vanaf dan zweert hij elk nieuw jaar dat hij zal vermageren. Een belofte die hij een paar dagen volhoudt. Zelfs de komst van de kozijntjes (zie blogbericht) kan hem niet overtuigen, of maar zeer tijdelijk. Ook de hulp van een diëtiste kan niet baten.

In 2001 vermagert hij toch wat, zij het door minder leuke omstandigheden. Hij van werk en verlaat hij FLIR na een periode vol stress. Daar houdt hij diabetes aan over, en pa moet noodgedwongen eet- en drinkgewoontes aanpassen. Iets waar hij toch wel niet goed van is, maar hij is verplicht wat aan te passen. Hij vermagert en moet zelfs nieuwe broeken en hemden kopen! Ook sport in de vorm van zwemmen en fietsen maken hun rentrée.

De diabetes-kuur en het vertrek bij FLIR werpen hun vruchten af. De suikerziekte verdwijnt bijna volledig en pa mag rustig weer meer dingen beginnen eten en drinken. Na een rustig begin, verklaart pa zichzelf weer helemaal genezen. Hij profiteert iets te veel van het goede des levens en keert terug op zijn oude gewicht, dat zich ergens boven de 100 kilo bevindt.

Algauw maken ook de goede voornemens hun terugkeer. Elk jaar opnieuw wil hij vermageren, maar tevergeefs. Hij wandelt en zwemt, maar gaat toch te graag een stapje zetten met vrienden. Ook de onregelmatige maaltijden en bezoeken aan restaurants door zijn werk doen er geen goed toe.

Hij probeert van alles: een stomer om het eten te stomen, het drinken van cola light bij mémé (waarna hij toch overschakelt op een glaasje wijn), een fitnessabonnement waar hij met moeite van afgeraakt, ...

Alle pogingen ten spijt, moet hij zijn kleren toch in de XXX-categorie gaan zoeken (zie blogbericht). Volgens hem allemaal de schuld van zijn zwaar gestel!

TG

Een jonge Martin op het strand. Toen nog met mannequin-maten.