donderdag 17 september 2015

Martin de dierenvriend

Onze Martin was een dierenvriend. En dieren zagen hem ook zeer graag. De hond van zijn vrienden Frank en Peggy, Duchesse, die begon zelfs spontaan te plassen van contentement toen ze pa zag binnenkomen.





Op zijn bureau en later ons huis in de Overheulestraat 217 kwam de kat van de buren, "dikke Boullie" overdag altijd bij pa om hem gezelschap te houden. 's Morgens kwam ze aangewaggeld, we namen ze binnen, en 's avonds stond ze weer aan de deur om te vertrekken. En in de tussentijd moest ze nooit iets eten of drinken. Enkel af en toe een knuffel Ze sprong dan op pa zijn bureau, en dat was gezien de omvang van de kat wel een prestatie. Ik zie ze nog aanstalten maken om te springen, en ze haalde nipt zijn bureaublad. Alles daverde zo hard dat zijn pot met balpennen gewoonweg omviel van de trillingen. En dat was dan meteen de enige prestatie van boulie voor de dag, want voor de rest sliep ze gans de dag door.



Als kind had pa ook wel dieren. Zo herinner ik me dat hij een hond had, Barrie, en dat er bij mémé thuis zelfs een aap als huisdier werd gehouden. Die was van zijn zus Annie en schoonbroer Sefke en zat in een kooitje. Het dier werd op den duur agressief en begon zelfs met zijn uitwerpselen te gooien. Tijd om het beestje naar Aviflora te laten verhuizen.

Thuis hadden we een kanarie en ook verschillende poezen. Die waren ook pa zijn vrienden. Vooral toen hij ze streelde. Eén keer was hij een kat aan het strelen in de zetel toen hij plots te midden het geaai in slaap viel. Alsof iemand plots het licht had uitgedaan. De kat vertrok na een paar minuten, en pa bleef nog een uurtje roerloos in dezelfde houding slapen. Hij kwam later wakker en vroeg zich af waar de kat was gebleven. Die was uiteraard al lang ergens anders aan het maffen.

TG

Geen opmerkingen:

Een reactie posten