Voyeurist eerste klasse

Nog een gadget om te koesteren is deze onderstaande verrekijker. Een prehistorisch model dat ik nog ken van in mijn kindertijd. En pa had hem zelfs al van in zijn jonge jaren. Als petoetje herinner ik me nog dat ik in de tuin, op ons klimrek, in de verte zat te staren met dat ding.

Het is geen wonder dat zo'n toestel de tand des tijds heeft overleefd. Je kan er bijna iemand mee doodmeppen.

Begin dit jaar besliste ik om de verrekijker mee te nemen naar mijn werk (toen nog gemeente Wevelgem). In mijn bureau/kruipkot had ik een zicht op het park van Wevelgem. Ik nam de verrekijker mee om wat mensen te spotten want je zag er een boel leuke exemplaren passeren. Je houdt het niet voor mogelijk. Het was een hele poos geleden dat ik de verrekijker nog had vast gehad, en ontdekte tot mijn verassing nog een kleine aanpassing die pa had uitgevoerd.

Onderaan bij de lenzen had hij blijkbaar een klein dymo-stickertje gehangen. Ik weet dat er al sinds mensenheugenis een klein rood label aanhing met pa

zijn naam en telefoonnummer van toen maar aan de andere lens hing een kersverse sticker met extra info over de eigenaar. "Van een voyeurist eerste klasse".

Pappie toch, het is met die kleine dingen dat je nog steeds een glimlach op mijn gezicht kan toveren. 

TG