Het is er ééntje van Demis Roussos, een Griekse zanger die vandaag overleed. Beetje vreemd, want dit weekend zat ik nog naar nummers van Demis te luisteren terwijl ik de blog over Sabayon aan het typen was. Kwestie van in Griekse sferen te geraken.
Heb ik dan nummers van de man staan? Jazeker, en ik denk zelfs een vinylplaat.
Waarom?
Omdat dit muziek is die ik via pa heb ontdekt. Ik heb enorm veel muziek van hem leren kennen, en dat waren niet alleen rockers als U2, Springsteen, Bob Seeger, McCartney of songwriters als John Hiatt of Daniel Lanois.
Pa had een ook een grote kennis voor genres die ze nu als fout bestempelen. Ik gaf eerder al mee dat hij met Claude François leerde kennen, maar ook andere Franse chansons als Julien Clerc, Gerard Lenorman, Charles Trenet, .... Als ik er dan mee in ons jeugdhuis kwam, dan werd ik scheef bekeken.
"Waar haal jij dat toch uit?"
"Mijn pa gasten, mijn pa."
Ik vroeg hem ooit hoe hij eigenlijk op al die muziek kwam, toen hij weer eens een voor mij onbekende artiest door het huis liet weerklinken.
"Vroeger toen ik jong was, was er maar dat op de radio, manneke. Ik kende ze op den duur van buiten."
Zo ook Demis Roussos die, als ik pa mocht geloven, echt wel een grote meneer was in die tijd!
Daarom ééntje ter ere van Demis, die vanavond wellicht hierboven een deuntje ten berde zal geven, terwijl pa zit te kijken met een Sabayon.
Ever and ever, forever and ever ...
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten