Rambo

Ik had onlangs meegegeven dat er twee redenen waren waarom onze Martin Zwitserse zakmessen aan zijn collectie toevoegde: zijn slordigheid en zijn slijpkunsten. Mijn moeder gaf me na he lezen van het blogbericht een derde mee.

Op citytrip kocht hij opnieuw een zakmes toen mijn ma vroeg wat hij ermee zou doen, zei hij doodleuk.

"Aan mijn maten tonen".

Blijkbaar kocht hij dus ook zakmessen om zijn vrienden te imponeren. Dan stond hij waarschijnlijk de zondag rond aperitieftijd in de Kroone met zijn maten.
"Kijk eens hier gasten, een gloednieuw zakmes. Mooi hé".

Dat moet nogal een zicht geweest zijn. Zeker met het mesje dat ik enkele dagen terug postte. Een beer van een vent, met zijn maten errond, en dan een pietluttig mesje waar je in het beste geval een salamietje kan mee snijden.

Had hij zo'n Rambo-mes in zijn handen gehad, dan was dat pas indrukwekkend geweest. Trouwens dit weekend de vierde Rambo-film bekeken. Als kleine jongen had ik in de zomer ooit eens deel I, II en III gezien. Heel de zomer liep ik met een band, boog, mes en ontbloot bovenlijf door de tuin. Pure nostalgie. Dat waren van die mooie zomeravonden waar we dan langer mochten opblijven. Het gebeurde dat de buren, Geert en Marina of Christa en Dirk eens langskwamen om buiten op het terras iets te drinken. Wij keken dan binnen naar films en speelden die dan de dag erna achter. Of we zaten 's avonds met pa naar een actiefilm op VTM te zien.

Ik weet nog dat we op één van die avonden naar Rambo keken met pa, en dat onze buurjongens Bert en Stephaan dat ook deden bij hen thuis met hun papa Dirk. Wij waren onder de indruk, maar toen pa en onze buurman Dirk de dag nadien samen iets zaten te drinken, dan waren hun meningen over de films toch wat milder.

"Schieten, schieten en nog eens schieten. Daar zit maar weinig verhaal in."

Wij vonden dat juist fantastisch!

Nu ik de vierde film heb gezien, moet ik pa en Dirk toch enigszins bijtreden. Het is één en al schieten. Nog meer dan in deel I, II en III zoals onderstaande statistieken ook tonen. Maar het is pure entertainment en nostalgie. Lang leve de actiehelden, de mooie zomers buiten in de tuin en op het terras.

TG