zondag 22 maart 2015

Milaan - San Remo

Vandaag niks uit de videokast want er was koers op tv. En dan was de tv van de venten. Ook tijdens Milaan-San Remo, de eerste echt grote klassieker van het jaar.

De Primavera heet de koers, omdat die altijd doorgaat bij het begin van de lente. Met voorsprong het favoriete seizoen van pa. De wedstrijd zelf was niet meteen pa zijn absolute favoriet, maar hij keek toch meestal. Ik heb vaak met hem meegekeken, maar ging niet speciaal thuisblijven ervoor.

Tot 2012 ging de wedstrijd op zaterdag door. En dan gingen Elien en ik vaak eens een uitstap doen. Dan sms'te in pa altijd om te vragen wie had gewonnen. Ik heb vaak Oscar Freire (won 3 keer) op mijn gsm-scherm zien verschijnen, en ook eens Cancellara. Of ik ging vaak zelf gaan rijden en kwam ik thuis nadat de koers al gereden was. Maar pa zat dan nog voor tv naar de nabeschouwing te kijken.

"Ja manneke, te laat. Cipolini won (2002!"

Maar ik als ik keek, dan was het altijd samen met pa. Hoewel de koers meestal op een sprint eindigt, toch is het pure adrenaline die laatste 10 km. Ervoor moet je die koers niet echt volgen.

Ik heb samen met pa Zabel zien winnen in 2001, Pozzato het peloton weten voorblijven in 2006, Cavendish tot onze verbazing zien spurten naar de zege (2009). Mooie momenten die ik toch wel mis als ik op een dag als vandaag de koers volg, maar hij er niet meer is om co-commentaar te geven.

Helaas won geen Belg vandaag. Mijn favoriet, Gilbert, viel helaas in de afdaling. De laatste Belg die won, was Adrei Tschmill in 1999. En dat was de allereerste keer dat ik samen met pa naar Milaan -San Remo keek. Ondertussen zijn we al 16 jaar verder en stond er sindsdien geen Belg meer op het hoogste schavot. Hopelijk volgend jaar Gilbert op 1.

TG


Geen opmerkingen:

Een reactie posten