3 februari 1985

Ziezo, na het feestgedruis toch tijd gevonden om te bloggen! Laat dit iets zijn dat ik zelfs in mijn 30-er jaren niet zal afleren. Zopas mijn favoriete gerecht binnen gespeeld: eendeborst met kroketten en erwten. Wat moet een mens meer hebben.

Vandaag is het om 19u05 precies 30 jaar geleden dat ik ter wereld kwam. En eigenlijk was dit niet gepland ... ik was een maand te vroeg. Mijn neef Sam, die op 10 februari 30 wordt, moest eigenlijk de eerste zijn, maar ik wou iets vroeger uit mijn moeders buik. Niet zonder gevolgen.

Ik was veel te vroeg en bovendien had ik vruchtwater binnen geslikt (toen al redelijk dorstig aangelegd). Ook mijn navelstreng ging gevaarlijk rond mijn hals. Dus werd mijn moeder 's morgens vroeg al binnengebracht. Niet zonder risico want toen onze Martin mijn moeder met ik erin naar de kliniek voerde, werkten de remmen van zijn wagen niet. "Gelukkig was het kalm op baan", was zijn verklaring toen ik er hem jaren later iets over vroeg.

Algauw bleek dat ik niet natuurlijk ter wereld zou kunnen komen. De dokters beslisten een keizersnede in te schakelen en daarom moest pa de operatiekamer verlaten. Mijn ma vertelde me vandaag dat pa met enorme zenuwen had. Als klap op de vuurpijl kwam hij in de wachtzaal een oud mannetje tegen die aan mijn vader vroeg hoe het was.
"Mijn eerste kind wordt geboren, maar ze zijn bezig met een keizersnede."
"Oeie, meneer. Dat klinkt niet goed. Dat is nooit goed als je dat hoort!"

Mijn vader zonk ver door zijn benen toen hij dat hoorde. Het zag er even niet goed uit, maar om 19u05 werd ik geboren. Het eerste kind van Martin Gerard Theophiel Ghillemyn en Greet Francinne Accou. Maar ik moest in de couveuse blijven. Mijn eerste foto is er ééntje met overal draden en plakkers op mij. Iets te zielig om zien. Bovendien mochten mijn ouders al naar huis en moest ik blijven. Mijn tante Christa, die exact een week later mijn neef Sam ter wereld zette, heeft me zelfs nog flesjes gegeven in de kliniek.

Gelukkig ging het gauw beter en ben ik zoveel jaren later toch redelijk uitgegroeid als Tim Hedwig Luc Ghillemyn. Hedwig was mijn vaders oudste broer en ook mijn dooppeter. Luc is mijn nonkel en echtgenoot van tante Christa. Hoe het komt dat ik Luc als derde naam heb, dat vertel ik je morgen. Want dat is een verhaal dat je echt niet wil missen!!!!

TG