dinsdag 24 februari 2015

Irish Whistle

Ik had het gisteren al over pa zijn instrumentenkast met daarin zijn gitaar en Irish Whistle. Wel, die Whistle heeft hij ooit op de kop getikt in Dublin in 2001.

Ma, pa en ik trokken tijdens de krokus voor een klein verlengd weekendje naar Dublin mer Ryanair. Japie was met school naar London en Suzan logeerde bij haar nichtjes Bieke en Trees. Het verlengd weekendje werd uiteindelijk zowat een hele week. Want toen we in Dublin arriveerden begon het na twee dagen plots enorm te sneeuwen. En niet een beetje. De grootste sneeuwbui sinds jaren. Zelfs mensen die in Dublin gids speelden, hadden bepaalde monumenten nog nooit in de sneeuw gezien. Dat vertelden ze ons tijdens tours met bussen, die wij meerdere keren volgden om de tijd toch maar wat te verdrijven. Want ook de luchthaven was ondergesneeuwd en de vluchten verzet. Maar Ryanair kreeg je toen nooit te pakken. We zijn dan uiteindelijk maar via London en de Eurostar teruggereisd naar België.

Maar tijdens de eerste, nog sneeuwloze dag in Dublin bezochten we de brouwerij van Guinness. Een Walhalla voor pa. We volgden de tour, en mochten er ééntje proeven in hun sky-bar van waaruit je een magnifiek zicht hebt op Dublin.

Voor we vertrokken, passeerden we nog even aan de shop. Toen ik een t-shirt zat uit te zoeken, zag ik plots pa naar de kassa waggelen. Letterlijk. Hij had zijn armen propvol met gadgets. Hij legde ze op de toonbank, en een groot deel van zijn gadgets viel er gewoon weer af.

"Wat heb jij allemaal mee, pa?"
"Aah, leuke dingen jongen. Mijn maten gaan jaloers zijn als ik terugkeer."

Hij had een arsenaal aan Guinness-attributen mee: magneten, stickers, onderleggers, petten, t-shirts, kalenders en ... een Irish Whistle. Een onnozel fluitje met daarop het logo.

"Wat ga je daar in godsnaam mee doen pa?"
"Op leren spelen, tiens, er zit een boekje bij met Ierse deuntjes".

Ik keek hem in de ogen, maar hij meende het serieus. Toen nog. Eenmaal thuis bleef het fluitje overal rondslingeren. Hij heeft er misschien maar twee noten op gespeeld.

Gelukkig hebben we nog deze mooie foto vanuit onze kamer in Dublin. Je ziet de sneeuw op de daken liggen. Misschien dat de sneeuw zelfs is beginnen vallen omwille van zijn muzikale prestaties op dat fluitje.

TG



Geen opmerkingen:

Een reactie posten