Zoals eerder al meegedeeld: in het weekend werd amper gekookt en gingen Japie, pa en ik vaak uiteten. Omdat we elkaar in de week niet zoveel zagen, was dit een prima gelegenheid om wat bij te praten.
Pa leerde "De Lange Muur" kennen via zijn vrienden Frank en Peggy. Die gingen er geregeld en zo belandden wij er ook. Het duurde niet lang voor we er goed en wel gekend waren.
Meneer Tong en zijn vrouw Wang waren blij ons te zien.
"Aah, Martin, niet werken? Niet werken?"
En pa haalde dan altijd zijn zelfde grapje boven.
"Aah nee, want anders zou ik hier niet zijn hé".
En als pa betaald had met zijn bankkaart
"Goede kaart Martin, goede kaart!!"
En ook onze favoriete dessert kenden ze al van buiten.
"Drie Irish Coffees?"
Voor mijn 25ste verjaardag gingen we er allemaal eten toen ma trakteerde. Pa, ma, Birger en Suzan, Japie en Manuele, Elien en ik. Het was Chinees Nieuwjaar en er was randanimatie. Elke vrouwelijke bezoeker kreeg er een mooie vaas en er was bovendien een tombola. Ik won een saké-set en Elien de hoofdprijs: een Chinese rijsttafel voor twee personen.
Het was, en is er nog steeds smullen. Vorig jaar zijn weer na onze trip naar Center Parcs gaan eten met ma, Japie, Manuele, ik en Artuur en Ella. We hadden een groentepapje voor hen mee, maar niks daarvan. Ze hebben meegesmuld van de rijsttafel en dat ging best vlot.
Al even grote fans van de Chinees in Dadizele als hun opa!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten