Ik heb voor de eerste keer geweten dat hij zot was van het nummer na een feestje van de 35-jarigen in Moorsele (als ze dat vieren, maar ik denk het wel). Het kan eigenlijk ook een ander feestje zijn geweest maar bon, het was op een zaterdag en het was duidelijk plezant. Jasper en ik bleven bij tante Christa logeren en Suzan wellicht bij tante Francesca. Toen ze ons de dag nadien kwamen oppikken zag pa er maar wat moe uit maar hij kon niet zwijgen. Hij had namelijk opgetreden!
Het feestje (van de 35-jarigen?) ging door in het Zilveren Spoor. Toen was er een klein feestzaaltje bij en was het nog kleinschaliger dan nu. Voor het feestje was er een band die optrad en covertjes speelde. Tijdens de pauze verliet de band het podium om even wat te drinken. Onze Martinus vond de tijd rijp om het podium op te springen en zelf te zingen. Hij begon met "Stand by Me". Terwijl hij zong, stapte de bassiste van de band het podium op, en speelde het deuntje mee. Enzo was zijn eerste muzikale optreden van het nummer een feit. En dat hebben we geweten. De hele zondag, en dagen nadien hebben we het nummer, zijn verhaal van die avond, en zijn zoetgevoicede stem mogen horen.
Jaren later, in 2010, herhaalde hij die stunt. Maar deze keer waren zijn twee zonen, schoonzoon en nichtje de bandleden. Het was het verjaardagsfeestje van Heleen "Eleentje" Dedullen. Daar hebben we ons eerste officiële optreden met The Bjetles gegeven. Na onze, toen nog kleinere setlist, hadden we pa uitgedaagd om op het podium te komen. Hij had vooraf al gezegd
"Lap mij geen toer hé gasten." Maar eens het zover was, riep gastheer Peter Dedullen Martin op het podium en die bracht zijn lievelingsnummer ten berde. En ... daar zijn beelden van. Maar die delen we zeker en vast nog eens.
Vandaag als afsluiter van de Week uit Martin Platenkast: de originele versie van Martins favoriete hit!
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten