vrijdag 13 februari 2015

Gente

Vrijdag de 13e, maar zonder ongelukken doorgekomen. Zelfs iets te vieren, want mijn nonkel Luc, die je ondertussen al kent vanwege mijn derde naam, en zijn dochter Lien zijn een jaartje ouder. Vader en dochter verjaren op dezelfde dag. Nog straffer dan papa en peter worden in één week.

We hebben iets gedronken en geknabbeld op hun jaartje bij en op de achtergrond werden enkele cd's afgespeeld waarvan ééntje me zo bekend in de oren klonk, hoewel het jaaaaaaarreeeeeeennn geleden is dat ik het nog hoorde.

Het is de cd "Laura" van de Italiaanse zangeres Laura Pausini. Het was haar tweede album en het bekendste nummer op de plaat zal wellicht "Strani Amore" zijn. De plaat kwam uit in 1994. Laura Pausini is hier wellicht het meest bekend voor haar nummer "La Solitudine".

Ik ken haar vooral van dat album "Laura", en zoveel jaren nadat ik het voor het eerst hoorde, kon ik nu quasi alle nummers nog meezingen (brabbelen eigenlijk, want mijn Italiaans is wat beperkt). Waarom?

Wel, in 1994 gingen we met het gezin op reis naar Italië. In de heenreis stopten we eens in Zwitserland, waar we zoals ik eerder al meegaf, in een kelder vol stapelbedden logeerden. In Italië settelden we ons op een camping aan het befaamde Lago Maggiore. Met twee iglotenten stonden we pal aan het meer. We stonden op en hoefden maar 5 meter te lopen om erin te duiken. Zalig.

Ik ging vaak mee met pa op uitstap naar lokale stadjes, en ik herinner me dat we samen in een dorpje liepen en hij een muziekwinkel binnenliep. Die vond je toen nog, en bovendien waren er daar nauwelijks cd's te bespeuren. Het was nog volop cassettes-tijd. Pa had een bak vol cassettes mee in de auto om muziek te beluisteren. Ik ken ze nu nog van buiten. In die winkel wou pa eens wat nieuwe cassettes kopen voor de autoritten en hij kocht er wat van Eros Ramazotti. Als ik Eros hoor, dan denk ik meteen aan lange autoritten met pa op reis. Idem bij Phil Collins.

Ik had toen indertijd een walkman om de lange autoritten te overleven.
Hij vroeg mij of ik ook een cassette wilde. Ik kende niet veel muziek, laat staan Italiaanse.

"Hier Timmie, de nieuwe van Laura Pausini, dat is hier hip."
"Ok pa, dat zal ik eens beluisteren".

Enzo heb ik quasi de hele reis naar die cassette geluisterd. In de auto, in de tent, .... Er staan maar10 nummers op, en ik ken ze noot voor noot. Zelfs zoveel jaren later nog.

Het eerste nummer is "Gente", en ik was er gek op. Ik weet ook dat ik ooit iets verkeerd heb gedaan met de cassette waardoor 5 seconden van het nummer gewist waren. Gelukkig kan je anno 2014 de nummers vrij makkelijk terugvinden.

Multo bene!

TG




Geen opmerkingen:

Een reactie posten