Witse

Alweer zondagavond. Wat gaan weekends toch zo razendsnel voorbij. Voor je het weet staat een nieuwe werkweek voor de deur. Of school, zoals vroeger het geval was. Gelukkig waren er op zondagavond van die leuke momenten om de pijn te verzachten.

Op de middelbare school waren dat van die onvergetelijke programma's als "Schalkse Ruiters", "XII werken van Vanoudenhoven", "De Mol" en vele andere. Je werd er in meegesleurd, en de dag nadien was er volop discussie op de speelplaats.

Met ouder worden kwam er een nieuw ritueel bij op zondagavond. Dan trokken we met pa nog eens tot bij meme. Op het gemak een chipje of praline knabbelen, de roddelbladen van de afgelopen week nog eens herlezen en ééntje drinken. Zo was het leed van de dag nadien toch al beter om dragen.

En na ons bezoek bij meme, zetten we ons met ons drie nog vaak voor tv in de zetel. Tranen hebben we gelachen met series als "Willy's en Marjetten", geërgerd hebben we ons aan brol als "Debby en Nancy", of gewoon alles van Stany Crets en peter Van den Begin.

Maar zondagavond was toch echt geslaagd afgesloten toen Witse op tv kwam. Als ik nog maar de bekende introdeun terughoor, dan lig ik weer languit in de zetel met huisgenoten Japie en pa naar de grommige detective te kijken.

Het was een soort ritueel op zondag. Op bezoek bij mémé, en dan tv. Dan beddebak in en de week kon weer herbeginnen.

Vanavond geen Witse op tv, vandaar dat we zelf even de intro erbij gehaald hebben.

TG