Manuela en Japie (ook gekend als Magaly en Francesco) waren de eersten om het geslacht Ghillemyn verder te zetten. Ella werd 's avonds geboren en was bovendien een weekje te laat. Zij liet de familie dus in spanning wachten op deze blijde gebeurtenis.
Ikzelf werd voor de eerste keer nonkel en ook dooppeter. Een taak die vroeger voor de grootouders was weggelegd, maar waarvan de trend om de jongere generatie in te zetten, toch aan terrein wint. En het was in onze familie ook niet meer mogelijk, want papa Martin heeft helaas nooit zijn eerste kleinkind, noch de andere, gezien of vastgehouden.
Hoe pijnlijk ook, het was voor ons een aangenaam lichtpunt na een donkere periode. De nieuwe generatie met Ella, (een heel klein beetje) later Artuur en Lou (en binnenkort Nelle of Robbe) brengt zoveel plezier en vreugde in de keet dat het verdriet om het verlies van pa door de jaren heen beter te dragen valt. Het is leuk te zien dat ze allemaal op hun eigen manier toch een beetje trekken meehebben van hun opa Martin.
Vandaag zijn we alweer twee jaar verder, en bij deze dus een heel gelukkige verjaardag voor mijn petekind Ella!
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten