Vandaag ben ik ietsje later met mijn blogpost. Ik had voorgenomen om er vrijdagavond een boel te schrijven voor de komende week maar .... kleine Loutje Petoutje stak er een stokje voor. Gisterenavond wou ik een inhaalbeweging doen, maar mijn kleine bengel was zo enthousiast over het speelgoed van zijn verjaardag, dat hij enkel en alleen op mij in slaap wilde vallen. En dat is wel eens fijn, zo'n kleine knorrende kornuit in je armen.
Het was dus even stressen over wat ik vandaag zou posten. Maar op dinsdag gaan we met zijn allen bij mijn ma eten. En we beginnen met een aperitiefje. Een portootje gaat er wel altijd in. Zowel in de mond als in het hout van de tafel ... De bende groeit jaar na jaar en het wordt redelijk krap met al die kleine bengels in huis. Het kan dus perfect gebeuren dat er een petoetje een glas omver stoot. Deze keer sneuvelde een glas porto op ma haar houten salontafel. Ik was even gegeneerd voor de portovlek die nu voor eeuwig en altijd in de tafel zal staan, maar ik was gelukkig de eerste niet.
Papa Martin was blijkbaar de allereerste om de gloednieuwe tafel indertijd te zegenen ... met een scheutje porto. Ik hoefde er dus niet mee in te zitten, ik ben met deze nieuwe vlek gewoon in zijn voetsporen getreden.
Morgen gaan we het trouwens niet over porto hebben, maar over bier. Meer bepaald het brouwen ervan, en de effecten op de groei van het aantal neefjes in de familie!
Stay tuned
TG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten