Kruimeltjes

Als pa zat te eten, dan leek hij Hans en Grietje wel. Vooral bij het verorberen van pistolets tierden de kruimeltjes weelderig. Op de grond, in de zetel, op de tafel en op zijn buik. Daar landden nog de meeste kruimeltjes aangezien ze vanaf zijn mond rechtsreeks naar beneden vielen, en zijn buik wat voorui zat om hun een zachte landing te bezorgen. Als zijn buik goed voorzien was van een laag kruimeltjes, dan veegde hij die vrolijk af, en belandden ze overal in het rond.

Je kon zo zien waar pa pistolets had zitten eten. Gewoon het kruimelspoor volgen, en je had gegarandeerd prijs. En je kon hem ook horen zitten. Want hoewel hij met de mond dicht at, toch hoorde je al van ver het kraken van de pistolets en vallen van de kruimeltjes.

Hoewel we hem aanraden om een bord te gebruiken van zodra hij in de zetel ging zitten om voor tv te eten, toch slaagde hij er in om er zo weinig mogelijk effectief in het bord te krijgen. Een prestatie op zich.

De stofzuiger had dus goed zijn werk aan onze Martin. Wie graag puzzelde, kon de stofzak zelfs leegmaken om er een complete pistolet weer ineen te steken. Uitdaging verzekerd!

TG