Wijndruppels

Naast bierliefhebber was pa ook wel een fan van een glaasje wijn. Rode wijn meer bepaald. In tegenstelling tot bier, kan ik eigenlijk niet echt favoriete wijnen van hem herinneren.

In Auchan kon hij soms minuten lang naar de flessen staan kijken. Hij nam dan enkele dozen mee.
"Ken jij daar iets van pa?"
"Niet echt, maar proberen en onthouden wat je lekker vindt hé!"

In onze kelder stonden wijnkratten van Auchan, of ook leveringen van een zeker Jacques. Een wijnboer die pa nu en dan ook wat wijn verkocht. Bij de bestelling kreeg hij dan wijnglazen, en op den duur puilde de kast uit. Het grootste deel van de glazen konden we zelfs niet meer zetten.

Ook mémé Agnès had wijn voor haar Martinus. Ze haalde steeds kleine flesjes wijn zodat hij ook bij zijn moedertje een glaasje kon nippen.

Naast grote en kleine flessen, had hij meestal 's zomers een klein vaatje staan. Op reis zeker, maar ook thuis. En dat stond in de keuken, en als hij passeerde vulde hij zijn glaasje bij. Onder het tapkraantje stond een klein rekje met allerlei zaken in: fruit, papier, ... Na een tijdje bestond de kans dat je een appel uit de fruitmand pikte met enkele druppels wijn er op. Of een blad papier met wijnvlekken. Of zelfs op de vloer wanneer de wijndruppeltjes loodrecht door enkele verdiepen van het rek konden vallen.

Wat ook typisch was voor onze pa, waren zijn wijnlippen. Aan zijn onderste lip had hij vaak zo'n rood streepje als hij wijn dronk. Hij bleek het zelf nooit door te hebben, want hij vergat het vaak af te kuisen. Het was net alsof hij het streepje er had getatoeëerd.

TG