's Ochtends stonden we heel vroeg op om af te spreken op de platse in Moorsele. Dan gingen we naar Brugge voor de start. Afhankelijk van het parcours dat de renners reden, pikten we nog een glimp van ze mee langs de baan. Indien dat niet lukte, dronken we nog iets in Brugge, vooraleer af te zakken naar de Kroone in Moorsele. Daar pronostikeerden we dan nog over de koers vooraleer we afzakten naar ons tv-toestel.
We speelden vlug wat eten binnen en dan placeerden we ons in de luie zetel. Een tafereel dat vaak van tel was. Pa en ik, en ook vaak mijn maat Tom, samen voor de buis. En door het vroege ochtenduur en de niet te onderschatten passages in de herbergen, was het een enorm moeilijke opdracht om de ogen open te houden.
Het gebeurde vaak dat pa zelfs lag te ronken toen de wedstrijd openbarstte. En we maakten hem niet wakker. Hij opende dan zijn ogen.
"Godver, zijn ze al zover! Ge moet mij ook niet wakker maken!"
Maar de ontknoping mistte hij gelukkig nooit. Ook niet in 2010, toen Cancellara Boonen losreed op de muur van Geraardsbergen. Tornado Tom had 5 jaar eerder een fantastisch nummer opgevoerd, en nu was het de beurt aan de Zwitser. Ook een memorabele editie.
Anno 2015 is de Ronde veranderd. In veel opzichten. Het parcours is gewijzigd, Boonen en Cancellara rijden morgen niet mee, en de sfeer is toch anders nu ik niet meer met pa naar de start kan, of samen met hem in de zetel kan liggen kijken. In 2011 ben ik nog 1 keer naar de start geweest, en dan heb ik de traditie laten varen. Sindsdien spreken we thuis af bij vrienden, en ook morgen zijn we een hele dag paraat voor de buis!
Wie zal er winnen? Geen idee. Maar BMC had beter Philippe Gilbert laten starten. Deze topper mag je niet thuislaten in zo'n wedstrijd.
TG
2010, een laatste keer samen naar de koers met pa.
De Zwitser Cancellara is de sterkste in Vlaanderens Mooiste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten