Na de Ronde

De start van de Ronde beleefden we steeds in Brugge. De sfeer snoven we op langs het parcours. We tankten bij in de lokale herbergen en zagen de ontknoping vanuit de zetel. En daarna?

Wel, dan was er ook een steevaste traditie. Een klassieker die op meeste zondagen plaatsvond. Een bezoekje aan meme. Gezellig een chipje knabbelen en een pintje drinken terwijl de tv opstond en we de beelden van de voorbije Ronde nog eens herbekeken. Haar vriend André had ook steeds zijn visie over de koers, al hadden we soms de indruk dat hij een andere koers gezien had. En dan discussieerde hij met pa.

"Boonen, dat is toch eerder een kermiscoureur?"
"Ja André, hij heeft wel net de Ronde gewonnen, voor de 2e keer op rij en als wereldkampioen."
"Goja, in mijne tijd, dat waren pas coureurs. Sylvère Maes, dat was een beer."

En we lieten hem doen terwijl we nog eens nipten van ons pintje.

Vandaag kaarten we na de Ronde niet meer na bij meme aan tafel. En geeft André ook zijn visie niet meer. We kunnen het alleen maar in beelden.

"De Belgen waren maar pover hé."
"Die Noor was gewoon veel te sterk."
"Sylvère Maes, die zou dat gat wel dicht gereden hebben."
"Wellicht wel André, schol!"

TG