In 1999 kwam Springsteen voor het eerst sinds lang naar België met zijn legendarische E-streetband. Ik was toen nog geen zo'n grote fan, en ging niet mee naar dat optreden. Jaren later had ik daar natuurlijk spijt van, maar gelukkig kreeg ik in 2003 een nieuwe kans.
Op 12 mei 2003 kwam hij in het kader van zijn "The Rising tour" naar het Koning Boudewijnstadion in Brussel. En pa had kaarten kunnen bemachtigen, bijna een half jaar op voorhand. Ik telde de maanden af, schafte de volledige Springsteen-catalogus aan, en bekeek alle kranten en internetsites om de setlist in de gaten te houden.
Toen eindelijk de grote dag was aangebroken, reden we richting Brussel. Zoals te verwachten was er file, en daardoor kwamen we maar net op tijd aan in het stadion. Er was al redelijk wat volk, en daardoor stonden we redelijk ver achteraan en was je genoodzaakt alles op de schermen te volgen.
De set begon goed, Springsteen kwam alleen het podium op met zijn harmonica en akoestische gitaar en begon met "The River". Daarna viel de band in.
Helaas is het Boudewijnstadion een ramp voor optredens. Het geluid waait langs alle kanten, en er is zoveel volk dat de ambiance achteraan ver te zoeken is. Bijna drie uur volgde ik alles op de schermen. Je kon evengoed een dvd kopen.
Na afloop gingen we naar huis. Ook pa was niet zo overtuigd van het Stadion.
"Ooit keert hij wel eens terug in een betere zaal. En dan gaan we wel kijken."
En inderdaad. In 2005 kwam hij terug in een veel betere zaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten