Devils & Dust

In 2005 bracht Springsteen een nieuw album uit. Deze keer niet met de volledige band, maar een quasi akoestisch album. Toen "Devils & Dust" uitkwam, stond ik aan de winkel te popelen tot die openging, om de plaat meteen te halen en te beluisteren. Anno 2005 lekten platen voor de release nog niet via youtube en dergelijke dus het was een complete verrassing hoe de nummers zouden klinken. Ik kreeg bovendien een coole poster bij de plaat en er zat zelfs een dvd bij waarop Bruce enkele nummers speelde.

Dat jaar trok Springsteen ook op toernee, maar in veel kleinere zalen en alleen. Geen band, enkel de man, zijn stem, gitaar, harmonica en piano. Op 30 mei kwam hij ook naar België, Vorst Nationaal.

De tickets waren duurder en gingen enorm vlug de deur uit. Pa belde toen ik op kot zat.
"Gaan we naar Springsteen?"
"Zeer graag, maar gaan we kaarten kunnen krijgen?"
"Ga proberen!"

Hij probeerde, maar 's avonds belde hij om te melden dat het uitverkocht was en dat hij geen kaarten had kunnen bemachtigen. Zeer spijtig, maar ik probeerde me erover te zetten door zijn nieuwe, fantastische plaat nog eens op te zetten.

Ik viel in slaap en werd wakker door een bericht van mijn gsm.
"Toch gelukt, ik ben aan twee kaarten geraakt."

Ik dacht dat ik droomde en viel weer in slaap. 's Ochtends keek ik nog eens naar mijn gsm, en gelukkig, het was totaal geen droom!

En zo trokken we naar Brussel voor The Boss. We hadden zeer goede plaatsen, en konden deze keer alles wel goed zien. Bruce kwam alleen op het podium met harmonica en gitaar en speelde een hele resem hits en nieuwe nummers. En de zaal was muisstil. Wat een geluid dat die man met zijn stem kan voortbrengen.

Hij wisselde de gitaar af met de piano, waar hij ook "The River" bracht en "Racing in the Streets". Pa glunderde.
"Zalig nummer, dat vind ik fantastisch!".

Het nummer staat op "Darkness on the Edge of Town", een plaat die hij ook mee had gebracht van zijn terugreis uit Leuven toen hij nog een twintiger was. Zoveel jaar later zat hij met zijn zoon naar de man te luisteren die het nummer had geschreven. Een zeer mooi moment dat ik blijf koesteren.

Na twee en een half uur sloot Bruce af. Een prachtig concert, en zoveel mooier dan enkele jaren ervoor. Enkele dagen later vond ik het concert ook terug via bootleg. Ik heb het nog steeds op cd staan en leg die plaat nog graag op om terug te denken aan die leuke avond.

Sinds toen is Bruce nog enkele keren terug gekeerd naar België, maar ik ben niet meer gaan kijken. Perfecter dan in 2005, met de Devils & Dust-tour en pa naast mij, zal het denk ik niet meer worden.

TG